مرگ پايان کبوتر نيست... ممنون خانم اخلاقى جان از ابراز همدردى و متن زيبايى که براى زينب نوشتيد... يه خاطره هم من ميگم: بعد از عمل من به اتفاق خانم عرب حسينى براى عيادت به منزلشان رفتيم طبق معمول رنگ و رو رفته بود وبيشتر از اين شاکى بود که چرا موهايش در نمى آيد...خانم عرب حسينى هم به شوخى بهش گفتند: نگران نباش به زودى موهات در مى آد حالا خواستگارا پشت در صف نکشيدن... بعد خنديد... وهمه ماهم خنديدم... روحش شاد و يادش جاودانه...